Pycnogonum litorale (Strøm, 1762)
Michelinmannetje 
- Biota - Animalia - Arthropoda - Chelicerata - Pycnogonida - Pantopoda - Eupantopodida - Pycnogonoidea - Pycnogonidae - Pycnogonum
×
| Overzicht | |
| Etymologie | De Nederlandse naam is te danken aan het gedrongen, bijna opgeblazen uiterlijk waardoor de associatie is ontstaan met het logo van de bandenfabrikant Michelin. |
| Lengte | 20 mm; vrouwtjes groter dan mannetjes |
| Kleur | wit tot grijsbruin; vrouwtjes lichter dan mannetjes |
| Lichaam | |
| Lichaamsbouw | gedrongen |
| Looppoten geleed | ja |
| Looppoten lengte | ongeveer even lang als het lichaam |
| Looppoten dikte | dik; worstvormig |
| Kop segment | |
| Mond | slurfachtige verlenging aan de kop |
| Schaarpoten | nee |
| Tasters | nee |
| Ovigeren | het mannetje heeft deze poten om de eieren mee te dragen |
| 1ste paar looppoten | |
| 1ste looppoot Bijklauw | nee |
| 1ste borstsegment | |
| 2de paar looppoten | |
| 2de looppoot Bijklauw | nee |
| 2de borstsegment | |
| 3de paar looppoten | |
| 3de looppoot Bijklauw | nee |
| 3de borstsegment | |
| 4de paar looppoten | |
| 4de looppoot Bijklauw | nee |
| Achterlijf | |
| Het leven | |
| Bevruchting | het vrouwtje brengt een eipakketje, vanuit een gaatje (gonopore) in haar poot, over naar het mannetje dat de eieren bevrucht |
| Bevruchtingswijze | uitwendig |
| Broedzorg | het mannetje draagt de eieren bij zich met een stel speciaal aangepaste poten (ovigeren) |
| Larvale fase | leven vooral op zeeanemonen en hydroïdpoliepen |
| Groei | larven vervellen 7 keer voordat ze volwassen zijn en daarna vervellen ze ook nog 9-11 keer |
| Voedsel | Zeeanemonen, vooral de zeeanjelier |
| Eet gewoonte | Met de zuigslurf worden lichaamssappen van zeeanemonen afgetapt. De anemoon gaat hier in het algemeen niet dood aan. |
| Habitat | Zoals de latijnse naam al aangeeft in het intergetijden gebied, onder stenen en wieren. |
| Saleniteit | zoutwater |
| Verspreiding | Noordoostelijke Atlantische Oceaan, van de poolzee tot Zuid-Spanje |